Dag 18: Typhoon Lagoon

Na zo'n dag als gisteren zat de vermoeidheid er redelijk in maar toch waren we allemaal zo rond 08:00 alweer uit bed.
Vandaag was het de laatste dag dat onze disneypas geldig was en op de planning stond 'Typhoon Lagoon'.
'Typhoon Lagoon' kort omschreven... een zeer groot waterpretpark voor volwassenen die maar niet volwassen willen worden (... en dat zijn we allemaal toch !?) en ook geschikt voor kinderen.
Via mijn zwager en zus die 2 jaar geleden hier al eens waren geweest gingen we vol verwachting de typhoon uitdaging aan.
Op weg naar het park besefte we dat dit voor deze vakantie de laatste keer zou zijn dat we op de 'Disney-snelweg' zouden rijden met dat welkomstbord waar je zo blij van wordt:

Rond 12:00 kwamen we aan en een (gratis) parkeerplaats was zo gevonden, het leek niet zo druk.

Als je het park binnen gaat straalt dit al gelijk gezelligheid uit, het is zeer sfeervol ingericht.
Het is vervolgens een klein stukje lopen als je ineens eens indrukwekkend uitzicht hebt op de 'Typhoon Lagoon Surf Pool', een enorm open stuk water waar om de 3 minuten een golf van bijna 2 meter de mensen als kegels omver werpt.

Uitzicht op 'Typhoon Lagoon Surf Pool'

Hier begonnen we dan ook onze journey van de dag.
Snel onze handoeken neergelegd en sprinten naar de pool.
Pa zou eerst wel even de kracht van de golf testen en ik positioneerde mij zo'n beetje richting het midden van de pool.
Een enorme knal en daar kwam de golf... mijn eerste gedachte was... shit.... dat is hoog... mijn tweede gedachte was... kan ik nog weg...waarna een fractie later de golf mij meters terugspoelde naar het begin van de pool.
Na enkele seconden kwam ik sputterend boven waarbij ik constateer dat mijn zwembroek niet meer op de plek zit waar hij behoort te zitten.
Mel stond te stuiteren van plezier en opwinding en wij hebben in de loop van de dag uiteindelijk met zijn tweeën ik schat zo'n dertig keer de golf gedaan.
Met bewondering heb ik de durf van die kleine gevolgd want ik denk dat ik op haar leeftijd (8 jaar) en lengte voor geen goud dat water was in gegaan.

Daar komt de golf...

... Strike!!!

Ook aan Jolanda was gedacht en voor haar was er de 'Castaway Creek'.
Het principe hierbij is dat je jezelf in een opblaasband zo'n 20 minuten langs een waterparcours laat drijven waarbij je op verschillende punten van het traject kunt op- en afstappen.
Het begin ging niet al te vloeiend omdat al in het begin Mel ver achter ons dreef, dus dat was flink peddelen om bij haar in de buurt te komen en te blijven.
Na zo'n 20 minuten vonden we het mooi geweest en ik stapte als eerste uit de band met de intentie Jolanda te helpen bij het uitstappen.
Jolanda bleek inmiddels al 'bestudeerd' te hebben hoe ze dacht te gaan uitstappen.
Ik draai mij richting Jolan en het enige wat ik nog net kan waarnemen is een dubbele rietberger achterwaarts waarbij de band parmantige als eerste bovenkomt drijven gevolgd door Jolan waarbij het haar wat normaal aan de achterkant zit nu voor haar gezicht zit.
Het enige zinnige wat ik op dat moment kan uitbrengen is 'wat doe jij nou...', waarna ik schaterend van de lach mij op de kant probeer te hijsen.
Het is toch de bedoeling dat je je kind het goede voorbeeld geeft, maar ook Mel begreep niets van de overbodige turnuitvoering van haar moeder.


Daarna hebben Mel en ik nog een verschillend aantal waterattracties gedaan, waarbij wij 'moeders' adviseerde rustig aan de kant te blijven... dat was voor iedereen veiliger.
Een tip voor diegene die dit waterpark willen gaan doen... neem slippers mee.
Ik was zo slim geweest om dit te vergeten en ik kan je verzekeren dat een wandeling door het park aanvoelt alsof je de gehele tijd op hete kolen loopt.
Het park ging om 17:00 dicht waarna wij bij Bob Evans weer lekker gegeten hebben.


Morgen is het alweer woensdag en het einde van deze waanzinnig leuke vakantie nadert met rasse schrede.
Morgen staat waarschijnlijk shoppen en bowlen op de planning.
Nu is het tijd om naar bed te gaan, de beide dames liggen op een oor waarbij ik mij de droom (of nachtmerrie) van Jolan zo ongeveer kan voorstellen:


en daar komt de afsprong... de waardering van de jury voor de achterwaartse dubbele rietberger is...